ÇANAKKALE DESTANI
Edirne den Ardahan dan bütün Anadolu dan
Yola çıktı yiğitler vatanın her sathından
Ana Baba kardeş yar bir bir helallaştılar
Hepsi sevdikleriyle son kez kucaklaştılar
Cennet erleriydi onlar,şahadet erleriydi onlar
Hepsi Çanakkale de cephede buluştular
Bayrak inmesin diye,ezan susmasın diye
Kükremiş aslanlar gibi düşmanla vuruştular
Bu ne imandı Yarabbi bu sarsılmaz kaleydi
Dünyanın devleri ile dişe diş boğuştular
Vatan için,din için,bir ulvi gaye için
Her gün binlercesi cennete uçuştular
Atılan toplar bombalar göğüslerinde söndü
Ölüm kusuyordu her yer sanki tufan günüydü
Allah,Allah sesleri ile hücum eden Mehmetler
Düşmanların gözünde bir dev olup büyüdü
Burası bir bedir,bir uhud sanki bir hayberdi
Bu er meydanında ne yiğitler belirdi
Allaha tevekkül etti ve bismillah dedi
Ve gücü 275 kiloluk bir mermiye yetti
Bir iman abidesiydi ki adı KOCA SEYİTTİ
Her biri bir ebu Bekir, bir Ömer bir Osman bir Aliydi
Yere düşen her yiğit bir hazma timsaliydi
Her biri bir efsane bir kahraman neferdi
Her biri devleşerek başları arşa değdi
Vurulup düşen yiğitler ölümsüzlüğe uçtular
Kanlarıyla toprakta bir gül olup açtılar
Cennet erleriydi onlar,şahadet erleriydi onlar
Hepsi en sevgiliye Allaha kavuştular
Bu savaş iman la küffarın savaşıydı
Eller tetikte dudaklar duadaydı
Hepsi yardıma geldi ,evliyalar, melekler
Allahın sevgilisi Resulü oradaydı
Cennete giden yolda cephe de buluştular
Hepsi aslanlar gibi düşmanla vuruştular
Cennet erleriydi onlar,şahadet erleriydi onlar
Hepsi en sevgiliye Allaha kavuştular
Hikmet GÜNDÜZ 28/04/2005
Yasal Uyarı
Şiirler yasal güvence kapsamında olup
şairin ismi verilmeden kullanılması
ve yayınlanması yasaktır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder