17 Eylül 2008 Çarşamba

HATIRLARIM



HATIRLARIM
Hatırlarım bir gönül postası ile gelen mektuplarını
Hatırlarım defalarca tekrar ,tekrar okuduğum anları
Ve güzel hayallerle sabahladığım o uykusuz geceleri
Sanki her mektubun arası asırlık bir zamandı
Gözlerim posta yollarında sana nöbet tutardı
Hep Seni bulurdum ,her sevginin adresinde
Bir sen vardın,birde ben sanki şu alemde
Her baktığım her şeyde yalnız seni görürdüm
Adım adım aşka durmaz sana yürürdüm
Senden uzak gecelerde o gurbet anlarımda
Hasret yüklü mektuplarım düşerdi yollarına
Bazen telefonum senin için çalmaya görsün
O anda bütün dünya sanki benim olurdu
Kalbim heyecandan küt küt atar dururdu
Benim için o anlar anlatılmaz bir şeydi
Bir sesini duymak bana dünyalara değerdi
Ah…! sen yok musun sen…!
Beni yüreğimden vuran ne dualar ederdin
“ Seni seviyorum bir tanem kendine iyi bak “ derdin
Bir gün ansızın bana çıkıp ta gelmiştin
Karşında heyecandan nasılda terlemiştim
Yüzümü silmiştin öpülesi ellerinle
Heyecanım dinsin diye bir sigara vermiştin
Beyaz atlı şövalyemsin,güneşimsin demiştin
Ve sonra sevgiye yürümüştük attığımız imzalarla
Artık beraberdik aynı çatı altında
Evimiz bomboştu,eşyamız yoktu
Boş vermiştik her şeye gönlümüz toktu
Dualarla her gün,beni işime yollardın
Yanağıma sevgi dolu busecikler koyardın
El sallardın ardımdan her sabah pencereden
Seni hiç çıkarmazdım bir an olsun kalbimden
Ne kazandımsa senindi,ikimizin içindi
Seni mutlu edebilmek benim yegane gayemdi
İple çekerdim her akşamı sana kavuşmak için
Ne güzel bir duyguydu bir sevenimin olması
Beklemek,beklenilmek ne ayrı heyecandı
Her akşam pencerede gözün beni arardı
Ha geldi ha gelecek hep saate bakardın
Saatin hep bana ayarlı idi
Güller açardı yüzünde ben köşeden belirince
Neşe dolardı evimize ben kapıdan girince
Evim senle bahardı kış mevsiminde olsak bile
Boynuma sarılırdın kırk yıllık yoldan gelmişim gibi
Her gün taze bir sevgi,her gün yeni bir mutluluk
Evimiz cennetten bir evdi sanki
Sevgimiz mirastı Leyla ile Mecnun dan
Salatalar süslü, çorbalarda isimler
Senin sofran dünyanın en güzel sofrası idi
İkimizin diktiği sevgi ağacından
İki meyve almıştık birisi ELİF biriside’BİLAL'Dİ
Ağacımızı kestiler yaprakları kurudu
Gözemi geldik naza ramı,yoksa kader mi
Ocağımızı söndürenlerin ocakları sönsün
Bize yaptıkları onlara geri dönsün
Ölümü istesinler de ölmeyip sürünsünler
Yuva yıkmak ne demekmiş,yaşayarak görsünler
Biri annendir,biride kardeşindir.
İçimde bir kinim var onlar için taşıdığım
Onlara ne söylesem ne dilesem yeridir.

Hikmet GÜNDÜZ 22/01/1999 SAAT 23:59


Yasal Uyarı


Şiirler yasal olarak güvence kapsamında olup şiirlerin şaiirin adı verilmedenyayınlanması ve kullanılması yasaktır.


Hiç yorum yok: