LEYLA HANIM

LEYLA HANIM

Ömrüm hep beklemekle geçti
Neyi niçin beklediğimi bilmeden
Herkesin beklediği bir şeyleri var
Oysaki benim ne beklediğim,nede bir bekleyenim var
Umudum,özlemim,hayallerim bomboş
Bir çatal bir kaşık boş ve yalnız bir sofra
Gün doğar gün batar her günüm bomboş
Geceler matem tuttu içimdeki yalnızlığa
Evimin dört duvarı yatağım bomboş
Her gelen benden bir şeyler çaldı gitti
Gönül evim ve kalbim ve içim bomboş
Bir ruhsuz gölge imiş meğer insan bildiklerim
Kocaman bir dünyadayım ve içi bomboş
Ben hep böyle ayları hep yıllara ekledim
Ziyan oldu gençliğim yıllarım bomboş
Hep boşluğa yürüdüm boş kaldırımlarda
Ne zamanlar tükettim o parke taşlarında
Ben o boş kaldırımların o yalnız adamıyım
Sonu gelmez dertleri taşıyan hamalıyım
Kaldırımlar bilirde söylemezler halimi
Böylesi bir dünyada bu hayat çekilirmi
Kaldırımlar sırdaşım gece boyu yoldaşım
Süzülür karanlıklarla gece boyu göz yaşım
Bana sorun kaldırımlar kaç arşındır gidiş geliş
Her adım Rabbe gider sonsuzluğa yüceliş
Yürüdüm durmaksızın varmak için son noktaya
Ümidimi bağlamıştım yalnızca bir noktaya
Yine böyle bir gündü bir gece kaldırımda
Birden bir melek çıktı duruverdi karşımda
Bir anda gözleri gözlerime değdi
Birden yüzü kızardı utandı boyun eğdi
Ve ardından belirdi sıcacık bir tebessüm
Bir yanar dağ gibi, yandı derinden gönlüm
Sanki o gece yeniden,doğuşuma bir müjdeydi
Gönlüme bir anda yakan o ateşte nasıl şeydi
Bir ateşki ki artarak sardı her gün benliğimi
Döşeğim ateş,yorganım ateş ve yastığım ateş
Ben ateşi ilk defa ömrümde böyle gördüm
Ben Gönlümde yangını ilk defa böyle sevdim
Bir ceylan gibi ürkek ve kaçarken benden
Bir gizli davet vardı kaçarken bana senden

Leyla hanım farklıydı benim için başkaydı
Beni ona bağlayan farklı bir şeyler vardı
Onun siyah, kalın kaşları,zeytin gibi gözleri
Ve inci gibi dizilen beyaz dişleri vardı
Somurtan insanlara inat onda bir güler yüz vardı
Altın kalpli bir hanım ve iyilik meleği idi
Bazen işi olur bana yolu düşerdi
Utanarak ve sessizce içeriye girerdi
Leyla hanım farklıydı benim için başkaydı
Başkalarında olmayan onda çok şeyler vardı
Başında baş örtüsü yüzünde de bir nur vardı
Bir melek edasıyla o hep namaz kılardı
Belki paraca pulca yoksuldu ve fakirdi
Fakat iman yönüyle o herkesten zengindi
Bizim her ay düzenli gezi turlarımız vardı
Beyaz masa önünden otobüsler kalkardı
Aylardan ağustostu istanbul çok sıcaktı
Bana ise Leyla hanım havadan da sıcaktı
Bütün gezi boyunca gözlerim hep ondaydı
Leyla hanım benden utanır çekinirdi
Ne zaman göz göze gelsek başı öne düşerdi
Haya dolu bir kadındı benim için farklıydı
Onu böyle güzel kılan içindeki imanıydı
Maksadım aslında ne gezmekti nede tozmaktı
Amacım Leyla hanım'ı yakından tanımaktı
Hayallerim düşlerim benim, hep onunlaydı
Her gezi benim için tatlı bir hatıraydı
Ve sair zamanlarda telefon konuşmalarımız vardı
Ona şiirler söylerdim o hep dinler susardı
Kim bilir belkide içinden ne hayaller kurardı
Leyla hanım çalışkandı ve de çok hamarattı
Telefonla konuşsa da hep bir şeyler yapardı
Benimle de nede güzel hoş sohbetler yapardı
Ekseri Leyna hanım hep bulaşık yıkardı
Bütün işini bitirir zamanı da artardı
Dedim ya Leyla hanım gerçekten hamarattı
Ne zaman evlenelim desem bana hep hayır derdi
Bazen de bir ihtimal bekle ha beni derdi
Çikolata yüzlü Leyla hanıma hep çikolatalar verirdim
Aldığım çikolataları da hep özenle seçerdim
Mesajımı alsın diye,bana evet desin diye,beni alsın diye
Al beni (ülker ) yazan çikolatalar verirdim.
Buradaki mesajımı belki hiç sezmezdi
Belki anlasa da söylemez bu işine gelmezdi
Onu hep ısrarla evime davet ederdim
O ise ısrarla gelemem hep bana hayır derdi
Bazen de gelirsemde çıkmam ha geri derdi
Bana ilgisi vardı,hürmeti vardı,sevgisi vardı
Leyla hanım farklıydı benim için başkaydı
Acele etme sabret sanki beni bekle derdi
Ümit verir ışık verir sonra inkar ederdi
Adıyla adımı hep yan yana koyarak
Geceler yarısında hep namaza durarak
Yatağıma yorganıma uykuma veda ettim
Onu bana yazsın diye,kalbinden vursun diye
Bir bilseniz onun için ne dualar ettim
Ne yaptı isem olmadı,duam kabul bulmadı
Demek kader değilmiş,demek kısmet değimliş
Bütün hanımlar içinde bir hanım vardı
Onun benim gönlümde ayrı bir yeri vardı
Bir yıldız gibi o da kaydı dünyamdan
Sanki bir masal gibi sanki yaşanmamış gibi
Oda gönül sayfamda bir anı olarak kaldı
Ben yine beni bekleyen boş kaldırımlara gideyim
Adım adım boşluğa sonsuzluğa yürüyeyim

Hikmet GÜNDÜZ 14/10/1998 Gece saat 2:15

ÖNEMLİ UYARI

Şiirler yasal güvence kapsamında olup kaynak ( site adresi ve şairin ismi verilmeden ) kullanılması ve yayınlanması yasaktır. Bu aynı zamanda emek hırsızlığı olup kul hakkınIı ihlaldir