ÇANAKKALE DESTANI

ÇANAKKALE DESTANI

Edirne den Ardahan dan bütün Anadolu dan
Yola çıktı yiğitler vatanın her sathından
Ana Baba kardeş yar bir bir kucaklaştılar
Hepsi sevdikleriyle son kez vedalaştılar

Cennet erleriydi onlar,şehadet erleriydi onlar
Hepsi Çanakkale de cephede buluştular
Bayrak inmesin diye,ezan susmasın diye
Kükremiş aslanlar gibi düşmanla vuruştular

Bu ne imandı Yarabbi bu sarsılmaz kaleydi
Dünyanın devleri ile dişe diş boğuştular
Vatan için,din için,bir ulvi gaye için
Her gün binlercesi cennete uçuştular

Atılan toplar bombalar göğüslerinde söndü
Ölüm kusuyordu her yer sanki tufan günüydü
Allah,Allah sesleri ile hücum eden Mehmetler
Düşmanların gözünde bir dev olup büyüdü

Burası bir bedir,bir uhud sanki bir hayberdi
Bu er meydanında ne yiğitler belirdi
Allaha tevekkül etti ve bismillah dedi
Ve gücü 275 kiloluk bir mermiye yetti
Bir iman abidesiydi ki adı KOCA SEYİTTİ

Her biri bir Ebu Bekir, bir Ömer bir Osman bir Aliydi
Yere düşen her yiğit bir Hazma timsaliydi
Her biri bir efsane bir kahraman neferdi
Her biri devleşerek başları arşa değdi

Vurulup düşen yiğitler ölümsüzlüğe uçtular
Kanlarıyla toprakta bir gül olup açtılar
Cennet erleriydi onlar,şehadet erleriydi onlar
Hepsi en sevgiliye Allaha kavuştular

Bu savaş imanla küffarın savaşıydı
Allah’ın yardımı nusreti oradaydı
Bediri anar gibi vuruşdular yiğitler
Hepsi birer cennet Peygamber aşığıydı

Cennete giden yolda cephe de buluştular
Hepsi aslanlar gibi düşmanla vuruştular
Cennet erleriydi onlar,şehadet erleriydi onlar
Hepsi en sevgiliye Allaha kavuştular

Hikmet GÜNDÜZ 28/04/2005

Yasal Uyarı

şiirler yasal güvence kapsamında olup,Şiarin ismi verilmeden
kullanılması ve yayınlanması yasaktır