Gülmeye unuttuk Ey Resul sen gittin gideli
Sensiz yetim kalmış çocuklar gibiyiz
Ne güneş doğuyor üstümüze,nede gecemize ay sensiz
Sensiz hep karanlıklara kalmış gibiyiz
Sensiz şu dünyayı asla sevemedik
Yokluğunda Ey Resul bir gün yüzü görmedik
Hep acı, gözyaşı, hep çileye, gark olduk
Sevmedik bu dünyayı Ey Resul,sensiz sevemedik
Sen gittin can gitti, sen gittin aşk gitti
Yokluğunda yokluğunu hiç bu kadar ferketmedik
Tam on dört asırdır hasretiz Ey sevgili sana
Seni hiç bukadar beklemedik seni hiç bu kadar özlemedik
Hiç olmazsa rüyalarımızda olsun gel bize
Göster ay yüzünü bir kez olsun gül bize
Ya sen gel bize Ey Resul, yada al bizi yanına
Sensiz dünya zindandır karanlık bize
Ne olur bekletme; artık gücümüz kalmadı
Bu dünyanın cehennemden farkı kalmadı
Ağlamaktan gözlerde yaş tükendi kalmadı
Yokluğunda gönlümüz hiç bu kadar daralmadı
HİKMET GÜNDÜZ
20/12/2011 Saat:23:15
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder